Świetlikowy Domek

Dwie kobietki to zaczęły

Dwie blondynki się za to wzięły

Wszystko poszło po ich myśli

I nie było żadne wyślij.

Szybko wieść się ta rozeszła

i młodzież się szybko zeszła

Miejsc już wcale tam nie było

A dzieci coraz więcej przychodziło

Dziewięć lat starsza siostra mnie przyprowadziła

Pięcioletnią dziewczynkę na świetlik wprowadziła

Bawiłam się ładnie i grzeczniutka byłam

I nawet nikogo nie zaczepiłam.

Lecz dnia pewnego coś się zmieniło

I pani Małgosi już tam nie było

Lecz na jej miejsce weszła wspaniała

Pani Karolina uśmiechnięta cała

Na stałe tam się zapisałam

I nawet troszkę zakochałam

Świetne lata tam spędziłam

I dużo polski dzięki temu zwiedziłam

Do grona dołączył zacny pan Daniel

I uczy nas zachowania i dobrych manier

ale gimnazjum to ciężka sprawa

lecz tam jest zawsze super zabawa

10 lat nam szybko zleciało

A gdyby jeszcze było nam mało

Pani Magda się zwolniła

I panią Ewę zatrudniła

I na karku 14 nam leci

I zbierają się wszystkie dzieci

Bo to świetliki go budowały

Nasz wspaniały domek cały.

Każdy z nas się tu wychował

I dobre maniery opanował

Piękne chwile każdy przeżył

I do zdjęć się zawsze szczerzył.

26 Marca 2014